چنانچه از نتیجه تحلیل كمّی خطر كه در فصل 4 توضیح داده شد پیداست، هر یك از مناطق شهری تهران خطر متفاوتی از زلزله دارد. در این فصل، نتیجه تحلیل به طور تفصیلی ارزیابی شد. به علاوه، ویژگی خطر‌زایی هر منطقه با توجه به شرایط اجتماعی ویژه آن ارزیابی گردید.

پارامترهای زیر در تحلیل تفصیلی در نظر گرفته شدند:

الف) خطر زلزله و خسارت ناشی از آن

- میانگین شدت لرزه‌ای

- نسبت خسارت ساختمانهای مسكونی

- نسبت تلفات

ب )‌ شرایط اجتماعی

- تراكم جمعیت

- مساحت سرانه فضای باز

- نسبت راههای باریك

 

5-1- روش ارزیابی

هر مورد از خطر‌ات زلزله و آسیب‌های وارده بیانگر خسارت مستقیم ناشی از زلزله است. هر مورد از شرایط اجتماعی بیانگر مشكل بودن عملیات امدادرسانی، تخلیه سازی، ترمیم و شرایط زندگی پس از بحران زلزله است. ضوابط ارزیابی موارد خطرزا در جدول 5-1-1 ارائه شده است. رتبه بندیها از محاسبه مقدار میانگین هر یك از پارامترهای فوق به دست‌ آمده‌اند. ضوابط متداول رتبه‌بندی خطرات زلزله و آسیب‌های وارده، برای هر سه مدل (مدل گسل ری، مدل گسل شمال تهران و مدل شناور) به كاربرده شد. بنابراین درجه‌بندی خطر و خسارت زلزله نه تنها برای مقایسه مناطق شهری بلكه برای مقایسه خود زلزله‌ها نیز استفاده می‌شود. در این حال، درجه‌بندی شرایط اجتماعی نیز می‌تواند به‌عنوان پارامتر منحصر به فردی برای شناسایی هر مدل استفاده شود. درجه‌بندی هر یك از پارامترهای یاد شده، از روی نمودارهای راداری نشان داده شده در شكل‌های 5-2-1 تا 5-2-3 استخراج شده‌اند.

ادامه مطلب را در متن فایل مشاهده نمایید...